Een tattoo laten zetten - een jaar later

(Misschien niet persé een bucketlist item, maar dit was het zeker wel een jaar geleden en een kleine terugblik hierop moet kunnen, toch?!)

Precies een jaar geleden, 11 maart 2017.

Ik heb al een aantal maanden, of zelfs jaren nagedacht over een tweede tatoeage. Vaak rondstruinend op pinterest, instagram om inspiratie te krijgen voor een symbool die past bij mijn wensen en idee achter de tatoeage. Ik hou niet van groot en opvallends, ik wil iets wat voor mij zichtbaar is, maar ook makkelijk te verbergen is als het nodig is en als ik er een keer niet 'te koop' mee wil lopen. Die momenten heb je wel eens, toch?

Zo kwam ik op een mooi symbool genaamd: Semicolon, oftewel punt komma ; . Dit teken en de betekenis achter dit symbool, paste perfect bij de reden dat ik weer een nieuwe tatoeage wil laten zetten. Ik heb bij een aantal mensen die heel dichtbij mij stonden gevraagd, wat ze er van vinden. Veel waren positief, aangezien het een subtiel teken is, opvallend past niet bij mij, zeggen ze. Wat ik ook niet wil.

Ik volg al een aantal jaar de tattooshop Moose Tattoo op de Kleiweg in Rotterdam. Dat team daar zijn zo goed in wat zij doen, zeer professioneel en nemen altijd de tijd voor je. Ik ben van mening dat je je tatoeëerder moet vertrouwen om iets voor eeuwigs op je lichaam te laten zetten.

Zo heb ik toevallig in de week voor 11 maart Evi benaderd, de vriendin van Moose, toevallig via een livestream op instagram. Evi doet voornamelijk subtiele en small tattoo's. Ik weet niet waarom, maar ik wist dat ik bij haar moest zijn. De volgende dag telefonisch een afspraak gemaakt!

Zaterdagochtend; dan wordt je toch licht nerveus wakker. Zo had ik destijds mijn beste vriend (nu mijn boyfriend) gevraagd om mee te gaan, voor de support en gezelligheid!

Eenmaal in de middag komen we aan in de shop, wachtend op evi, komt ze aan en laat ik haar het idee zien en de plek waar ik de tatoeage zou willen. Met de nodige tips en manier van plaatsen komen uit op een mooi maatje, uiteindelijk zijn we langer met het uitzoeken van de maat en de juiste hoogte van de plek dan het tatoeëren zelf. Door deze goede en ook gezellige voorbereiding, werd het tijd om het definitief op te plakken en te beginnen met tatoeëren.

Ik heb een hoge pijngrens, maar toch zaten er wat vervelende plekjes bij, waar ik een beetje gek van ging kijken. Hieronder het hilarische beeldmateriaal!

Op de dag van vandaag ben ik nog steeds erg blij en heel erg tevreden met mijn tatoeage. De plek van de tatoeage vind ik ook erg mooi en ik krijg er toch nog regelmatig vragen over, wat betekend het en wat is het. Het is vooral een reminder, om altijd door te blijven vechten en te genieten van het leven, hoe kut het ook tegen zit. Geniet van de kleine geluksmomentjes. Ik heb 2 jaar noodgedwongen thuis gezeten, het was een slechte en zwarte periode in mijn leven. Maar ik heb mij na die twee jaar mezelf weer terug gevonden en de oude kracht weer in mij opgenomen en dit bezegeld met een mooie tatoeage die mij eraan herinnert om elke dag te genieten van het leven. CHOOSE TO KEEP ON GOING!