Een nieuwe baan, een nieuw avontuur!

Het enige dat ik zeker wist, Lissabon. Ik zou gaan werken in een vreemd land, in een vreemde stad, een nieuw huis met nieuwe mensen. Het plan is een jaar, maar niks was zeker. Ik besloot in een spontane bui voor de grap te solliciteren voor een baan in een callcenter in Lissabon, nog geen dag later werd ik gebeld en werd er een sollicitatiegesprek via de telefoon gepland. In een flits van een week was ik aangenomen had ik besloten om 4 januari 2018 alles achter mij te laten in Rotterdam en vervolgens te gaan werken voor een groot Telecombedrijf met allemaal andere Nederlanders. Alles werd voor mij geregeld, ik hoefde alleen maar door te geven wanneer mijn vlucht aankwam en ik zou opgehaald worden door het zogeheten ¨Welcome and Support-team¨ en een lift krijgen naar mijn nieuwe appartement.

Eenmaal uit het vliegtuig aangekomen merkte ik gelijk dat het land een stuk rustiger was dan Nederland. Alles was een stuk minder hectisch op het vliegveld van Lissabon dan in het koude regenachtige Nederland. Op de weg naar het appartement viel mij ook nog op hoe mooi het was om niet te leven in een land zonder bergen. Alle natuur om het drukke Lissabon heeft een bepaalde indruk die ik nog niet vaak gezien had. Ik kon alleen maar om mij heen kijken met een brede glimlach en twinkelende oogjes. Eenmaal uit deze mooie natuur en midden in de mooie stad werd ik afgezet bij een ietwat vervallen appartement. Later besefte ik mij dat de meeste appartementen deze indruk hebben, echter is het een charme die enorm aan je groeit. Ik woon samen met een andere jongen en een meisje, alle drie begin twintig, in het uitgaansgebied van Lissabon. Wij leerden elkaar allemaal kennen in het appartement waar wij later samen zijn gaan wonen. Ons appartement zit boven de zogeheten ¨Pink Street¨ in Lissabon. Er zitten meerdere clubs en meerdere kroegjes om je hele avonden te vermaken. Dit was een ideale start van een prachtig avontuur.

Ik en mijn huisgenootjes waren alle drie vroeg naar bed gegaan en zij kwamen er vroeg uit. Ik schrok in de middag wakker na een lange roes van mijn enthousiaste huisgenootjes die een tuktuk-tour hadden geregeld. Ik wist niet eens dat er tuktuks waren in Lissabon, maar ik vond het een prima plan. We kregen een uitgebreide tour op een regenachtige dag. Het was een ideale manier om mijn huisgenootjes, die ironisch gezien Gino en Gina heten, goed te leren kennen. We hadden 3 heerlijke dagen om de toerist uit te hangen voordat we begonnen aan de training voor ons werk. 3 weken, 9 tot 5 in een lokaal zitten en leren over het werk dat wij gingen doen.

Ondanks dat het op de dagen zelf hele lange dagen leken, zijn de weken 3 eigenlijk voorbijgevlogen. Ik werkte al snel op de vloer van het callcenter en genoot van het mooie weer ernaast. Ergens mis ik af aan toe nog wel een beetje de connectie met de plaatselijke bevolking. In een Nederlands bedrijf werken waarin je belt met Nederlandse mensen hoef je niet echt om te gaan met de bevolking. Voor nu bestudeer ik de Portugezen nog vanaf een afstand. Ik moet zeggen dat ik er veel van leer. De Portugese bevolking straalt een bepaalde rust uit waar ik vanuit het drukke Nederland precies naar op zoek was. Een goed voorbeeld vind ik het wachten op de bus. Als ik in Nederland op de bus wacht, staan we allemaal op een kluitje te proppen voor een zit plek. De Portugezen staan rustig hun krantje te lezen in een rijtje, 1 voor 1 achter elkaar. Niemand heeft haast. Ook maken de Portugezen geen groot gebeuren van het avondeten. Iets waar ik in Nederland niet van hield. Deze mensen eten ongeveer heel de dag door kleine beetjes. Dat geeft net wat minder gedoe rond je avondeten. Heerlijk!

Deze kleine dingetjes zijn uiteindelijk juist hetgeen waar ik net voor ging. Ik wilde een nieuwe uitdaging aangaan en nieuwe dingen leren. Van het leven hier in Lissabon met deze fijne sfeer om mij heen doe ik dat zeker. Ondanks dat, is het toch een enorm spannend avontuur. Wat het voor mij een avontuur maakte is dat je nog niets kent, dus overal waar je komt zijn nieuwe mensen en weet je niet wat je te wachten staat. De een houdt van backpacken, de ander gaat studeren, geef mij maar een toffe baan in het buitenland met een hoop nieuwe mensen en avonturen!